Liefste vriendjes, vriendinnekes, familie & iedereen die mijn verhaal wil lezen,

Afgelopen week was de eerste week van het echte vrijwilligerswerk. Ik heb 5 dagen gewerkt in een kleuterschool vlakbij ons huis. De kindjes zijn 4-6 jaar oud en ze zijn zooooo schattig. Samen met Emma en Esmee mocht ik iedere dag lesgeven/spelen van 8u-10u. Het werken in de kleuterschool was maar 2 uur per dag, ik had verwacht dat we meer tijd hadden met de kinderen. Nu hadden we iedere dag vrije tijd vanaf 10 uur..

Dag 8:

Het is maandag en de eerste dag van het echte werk is aangebroken. Emma en ik zijn een beetje zenuwachtig want we weten niet goed wat te verwachten. Gelukkig hebben we gisteren Esmee ontmoet, zij heeft vorige week al kleuterschool gedaan. Dus hebben we samen onze eerste les wat voorbereid. Na ons ontbijt stappen we naar de kleuterschool. Vanaf het moment dat ik de school binnenstap, valt er een last van mijn schouders en ik besef dat ik totaal niet zenuwachtig moet zijn want werken met kinderen is nu eenmaal mijn ding

Nadat de kids hun gebed hebben opgezegd mogen wij naar voor gaan. Na een korte voorstelling kondigen we aan dat we vandaag over kleuren gaan leren. We lezen de kleur in Bahasa en de kinderen zeggen de kleur in het Engels. Amai wat ben ik verbaasd, iedereen kent de kleuren al zo goed! De tijd is voorbij gevlogen en voor ik het wist was het al 10 uur. Omdat we goed voorbereid willen zijn, gaan we na de les naar het 'ricefield terrace' waar we de computer kunnen gebruiken. Het onderwerp voor morgen is fruit en we willen dit op een speelse manier geven. We laten ons creatieve brein werken en even later ontstaat het idee om een memoriespel te maken met fruit. Toppie! Nadat alles is voorbereid en afgeprint zit ons werk er op voor vandaag. Ik kan me niet meer herinneren wat ik verder nog gedaan heb die namiddag dus waarschijnlijk niets nuttig. 's Avonds was er weer een film in Kopi Desa, een of andere actie-brol-film dus na 1 pintje ben ik naar huis gegaan. Moe maar voldaan na een superleuke dag in de kleuterschool kruip ik in men bedje.

Dag 9:

Om 8u arriveren we op school en we kunnen meteen aan onze les beginnen. Wanneer ik vraag of de kinderen mijn naam nog weten, roepen ze allemaal in koor 'Sofia' Kei tof dat ze mijn naam onthouden hebben. We herhalen de kleuren die we gisteren hebben geleerd nog eens daarna laten we tekeningen zien van fruit en vragen we of ze de naam in het Engels kennen. Opnieuw ben ik onder de indruk van de vocabulair die de kids al hebben. Ze zijn nog maar 4 jaar en ze kunnen naast hun moedertaal al Engels spreken... Chapeau! Om 9u is het tijd voor pauze. Op de speelplaats is een klein winkeltje waar iedereen een snack kan kopen. Er staat 1 klein meneertje in de kraam terwijl er zeker 30 kinderen tegelijk iets willen kopen. Ze duwen hun geld in zijn hand en nemen dan de snack die ze willen. Opvallend is dat iedereen eerlijk is en gepast geld geeft, er is niemand die zomaar iets neemt zonder te betalen. Eens terug in de klas leggen we uit dat we memory gaan spelen. We verdelen ons in groepjes en beginnen met het spel. Een beetje moeilijk in het begin maar eens ze doorhebben wat de bedoeling is, vinden ze het heel leuk. Missie geslaagd voor vandaag! Erna weer naar ricefield terrace om voor te bereiden voor morgen. Emma en ik besluiten om te gaan chillen aan het zwembad en om aan ons kleurtje te werken. Als we bij het zwembad aankomen trekken donkere wolken over Ubud, typisch

Maar niks gebeurd want de regen blijft uit. Na het avondeten zijn we met ons 'vast groepje' naar Cupit gegaan (de bar waar ze op di & do live music spelen) Gezellige avond maar op tijd naar huis want morgen ist weer werkendag.

Dag 10:

Oh my god, elke dag wordt leuker en leuker. Ik heb nu al spijt dat ik maar 2 weken vrijwilligerswerk doe

Vandaag leren we de kinderen de maanden van het jaar. Zou niet zo moeilijk mogen zijn want de maanden in het Engels komen fel overeen met de Balineese taal. Voor de pauze overlopen we de maanden en laten we de kinderen alle maanden schrijven (ja hoor, ze kunnen allemaal al schrijven, IN HET ENGELS!!) In de pauze spelen we met springtouwen, dit vinden de kinderen geweldig! Er zit 1 meisje in de klas, haar naam is Arik. Ze is nog maar 5 jaar maar heel slim. Met behulp van gebaren en wat Engelse woorden kan ze echt met ons communiceren. Een voorbeeld: Bij het springtouwen wil zij graag springen maar er zijn twee andere meisjes met het touw aan het draaien. Arik komt naar mij en zegt; you and you (waarbij ze naar Esmee wijst), dan maakt ze een draaibeweging en wijst naar het touw en daarna zegt ze: me jump. Ik wist meteen wat ze bedoelde, zo slim! Na de pauze hebben we iets leuks in petto. Bij onze voorbereiding van gisteren hebben we voor ieder kind een kalender gemaakt. Bedoeling is dat ze eerst de juiste maand vanboven schrijven op iedere bladzijde. Daarna mogen ze de kalender versieren. Ik heb vanalles meegebracht om te kleuren en knutselen: stempels, perforators met figuurtjes, glitterstiftjes, stickers,... Ik deed 1x voor hoe je de stempel moest gebruiken en wauw de kinderen werden helemaal gek. Ze vonden het geweldig om de stempels te gebruiken en gilden van enthousiasme. Daarbovenop gingen ze zo respectvol om met het materiaal. Er is niets verloren gegaan, alles was nog heel en op iedere stempel zat het juiste dopje... Thankgod dat ik al mijn materiaal dat ik in den Action gekocht had, heb meegenomen. Beste beslissing ooit! Ik merk vandaag dat de kinderen gewend aan ons geraken, ze komen dichterbij om te knuffelen en zijn niet bang om iets te zeggen. Superleuk om te ervaren!

Dag 11:

Weeral een educatieve dag. Alle kleuters krijgen een werkbundeltje van ons. Ze kunnen oefenen om de nummer tot 30 te schrijven en we herhalen de maanden nog een keer. Ik vind het nog steeds gek dat ze op deze leeftijd al moeten schrijven ipv hel de dag te spelen. Na vandaag heb ik eindelijk meer namen onthouden, ik ken nu bijna iedereen bij naam en het contact met alle kinderen is zo spontaan. Wederom besef ik dat werken met kinderen niet zomaar een job is, het is echt mijn passie! In de namiddag zijn de naar het centrum gewandeld. Das toch vermoeiend ze

In afstand valt het kei goed mee maar gewoon met de warmte en de heuvels hier. Pff echt ne wake-up call dat ik iets moet doen aan mijn conditie haha! Onderweg een leuk winkeltje tegengekomen dus even gaan binnenpiepen. Supermooie kleren en jaja... Ik heb al iets gekocht. What did you expect? & als ik een nieuw topje heb moet ik dat natuurlijk direct aandoen. Daarom maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om naar Cupit te gaan vanavond.

Dag 12:

Ik heb enorm veel zin in vandaag. We hebben een quiz in elkaar gestoken waarin we alle onderwerpen van afgelopen week hebben verwerkt. Om het niet al te moeilijk te maken herhalen we eerst alles: dus kleuren, fruit, maanden en nummers. Er zijn drie verschillende rondes en elke ronde heeft 5 vragen. Mijn favoriete ronde was de tweede. We vroegen de kinderen om in een cirkel te staan. In het midden stond een waterfles. Nadat de vraag gesteld was, mochten de kinderen naar het midden lopen, wie de waterfles kon grijpen mocht antwoorden. Heel grappig om te zien! Daarna volgende een zeer mooi moment dat me echt geraakt heeft in het diepste van mijn ziel. Ik had cadeautjes bij als beloning voor de quiz die ze zo goed hadden gedaan. Toen de kinderen het woord 'cadeau' hoorden waren ze superblij (zoals elk ander kind) Ik stalde uit wat ik allemaal bij had; armbandjes, glow in the dark sterretjes en loombandjes. Ik heb nog nooit een kind zo blij gezien omdat hij/zij een armbandje kreeg. In plaats van op de cadeautjes te stormen wachten alle kinderen een voor een netjes op hun beurt om iets uit te kiezen. Allemaal zeiden ze keurig dankjewel en je kon gewoon van hun gezicht aflezen dat ze zo blij waren. Vandaag ben ik getuige geweest van een fenomeen dat dankbaarheid noemt. Om tien uur is het lesgeven gedaan. We verzamelen onze spullen en staan op het punt om te vertrekken. Wanneer we zwaaien en 'bye' zeggen, zwaaien ze super enthousiast terug en roepen allemaal kei luid byebye terug. Hartverwarmend moment!

Nog geen tien minuten later krijg ik slecht nieuws :-( Volgende week moeten we een hele week niet naar de kleuterschool want de kinderen hebben examens (Excuse me, ze zijn nog maar 4 jaar!!!) Onze coordinator verteld dat we kunnen switchen naar een andere kleuterschool. Eerlijk gezegd zie ik dit niet zitten, ik ken nu eindelijk alle kinderen in deze klas en ik wil verdergaan met hen. Als ik naar een nieuwe school ga, moet ik iedereen opnieuw leren kennen en ik heb nog maar 1 week hier. Dus heb ik besloten om mijn laatste week hier in Ubud het constructieprogramma te doen. Ook heel mooi werk want we steken letterlijk onze handen uit de mouwen om iets te bouwen dat helpt voor de samenleving hier. Het enige wat ik weet is dat we een kleuterschool gaan bouwen. Geen idee hoe ik dit ga beleven maar ik heb er ontzettend veel zin!

Dit was het voor mijn eerste werkweek. Update van het weekend volgt nog.

Sampai Jumpa - See you

xxx